بیژن یکی از این عرضه کنندگان گران ترین اقلام و سفارشات ، برای پولدارترین ساکنین روی زمین است . طراحی های منحصر به فرد بیژن نه تنها برایش جوایز متعددی به ارمغان آورد بلکه بسیاری از مردان مشهور جهان را مشتری همیشگی او ساخت. کسانی مانند باراک اوباما، جورج دبلیو بوش، رونالد ریگان، آرنولد شوارتزینگر، ولادمیر پوتین، تونی بلر، آنتونی هاپکینز، تام کروز و شهرام ناظری.
على رغم بروز بحران اقتصاد جهانى و متزلزل شدن بازارهاى سهام در جهان، برند Bijan که براى تقریبا ۳۰ سال، موفق به فروش گرانترین پوشاک مردانه جهان در Beverly Hill بود نه تنها متاثر از این بحران نشد که حتى ۱۰۰ میلیون دلار نیز صرف تبلیغات چاپى و تلویزیونى خود کرد.
هدف بخش عمده اى از تبلیغات این برند، تشویق افراد به خرید اجناس آن به عنوان یک انسان رویایى بود. به گفته محبى، مدیر مالى برند Bijan، فروش لباسها و جواهرات این برند به طور کلى بیش از ۲۰ میلیون دلار درآمد سالیانه و راه اندازى چهار خط تولید عطر نیز ۵۰ میلیون دلار درآمد اضافه براى آن در بر داشته است.
با این حال او فقط یک بازیگر کوچک در صنعت دو میلیارد دلارى عطر سازى به شمار رفته و در عین حال نیزنمى توانست با ابر قدرتى مانند گوچى در دنیاى مد رقابت کند. فروشگاه هاى گوچى در سرتاسر جهان دو میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار درآمد دارند. با این وجود بیژن پاکزاد مقدار قابل توجهى از املاک تجارى درجه یک در Beverly Hills را در تملک داشت.
فروشگاه «Beverly Hills» او که با عنوان «Bijan» نیز شناخته مى شد، یک کاخ به سبک مدیترانه اى بود که در سال ۱۹۷۶ افتتاح شد و لباس هاى لوکسى مانند یک کت vicuna آمریکایى (بافته شده از پشم شتر بى کوهان آمریکایى) به قیمت ۱۵ هزار دلار، یک روتختى پشمى chinchilla به قیمت ۱۲۰ هزار دلار و یک ست چمدان از پوست کروکودیل به قیمت ۶۵ هزار دلار را ارائه مى کرد.
دکور فروشگاه به فراخور شهرت فروشگاه از زیباترین شکل ممکن، با فرش هاى نفیس و دستبافت ایرانى به قیمت ۵۰۰ هزار دلار، یک پلکان براق و برنجى به قیمت ۴۰۰ هزار دلار و یک چلچراغ به قیمت ۷۵ هزار دلار ساخته شده است. دیوارها با سایه اى آفتابى از رنگ زرد امضاى Bijan به شمار مى رود. وقتى او دومین فروشگاه خود در خیابان پنجم در نیویورک را در سال ۱۹۸۴ افتتاح کرد، از صرف هزینه ۱۰ میلیون دلارى براى طراحى آن خبر داد.
حقیقتى که Bijan از آن به عنوان یک گام به سوى رسیدن به یک ایده درخشان استفاده مى کرد آن بود که «زنان و مردان آمریکایى واقعا فکر مى کنند که لباس آنها نشان دهنده شخصیتشان است.» این کار زمان بر و هزینه بردار بوده، اما فکر بزرگى بود.
او بسیار هوشمندانه و سنجیده کار مى کرد. همه این جزئیات تصویر Bijan را نزد مردم براى یافتن همه کالا هاى گران قیمت در جهان ارتقا مى داد. او در حالى که معتقد بود معرفى خود و محصولاتش یک نوع بازاریابى است، ۱۰۰ میلیون دلار صرف تبلیغات چاپى و تلویزیونى برند خود کرد. در مرحله بعد، او به مشترى در خرید کالاى مورد نظر کمک کرده و مشترى با دیدن او Bijan را به یاد مى آورد که همه آن کارهاى خاص را براى او انجام مى دهد.
Bijan هنرمند و متفکرى بود که در پشت موفقیت هاى این برند قرار مى گرفت. حضور او در تبلیغات مجلهها این نکته را به یاد مشتریان مى آورد که یک کالا را نه از کارخانه بلکه با امضاى Bijan خریدارى مى کنند. مشتریان آمریکایى او اقداماتش را تحسین کرده و او را مى پرستیدند. او به نوبه خود در همه جا موفق بوده اما آمریکا فرصت نشان دادن ذوق و سلیقه او را فراهم مى کرد.
چرا یک انسان با درآمد ۴ هزار دلارى، ۶ هزار و ۵۰۰ دلار به خرید یک کت Bijan اختصاص مى داد؟ این سوالى است که در پاسخ آن باید گفت: مردم براى یک کالاى گران قیمت ارزش قائل مى شوند. یک دلیل آن است که این قبیل کالاها منحصر به فرد به نظر رسیده و این پیام را به دیگران منتقل مى کند که این فرد توانایى مالى بالایى داشته و تلاش مى کند تا با افراد شبیه به خود معاشرت کند. اگر یک کالاى گران قیمت ارزان شود، کاهش تقاضا و در نتیجه افت ارزش آن را در پى خواهد داشت. این اعتقاد Bijan باعث شد که بحران اقتصادى بر روى تجارت آن تاثیر نداشته و مشتریان آن از هزینه هاى کسب و کار خود کم کرده ولى همچنان براى اجناس تولیدى این برند از خود علاقه نشان دهند. Bijan این تصور را رها نکرده و یقینا، او با داشتن یک جت اختصاصى، اتومبیل هاى گران قیمت، یک کاخ در Beverly Hills و تماس با موفقترین و قدرتمندترین مردان در سرتاسر جهان فردى خوشحال بود.